Beni Yıpratıp Hayal Kırıklığına Uğratanlar...
Hava Çok
Soğuk... Rüzgarlı...
Ağaçlardaki
Yapraklar Rüzgara İnat O Kadar Güçlü ki, İzlerken Kendimi Gördüm Yapraklarda...
Eğer Ağaç
Yaşamsa ve Ben O Güçlü Yapraklar...
Rüzgar da Şu
İçimde Tuttuğum Gizli Acılar...
Beni
Yıpratıp Hayal Kırıklığına Uğratanlar...
Neden Ama?
Neden Günler
Bu Kadar Kötü?
Neden Bu
Kadar Sessiz... Bu Kadar Boş?
Neden Bu
Kadar Yorgunum? Neden Kovalanacağım Yere Kovalıyorum?
Neden
Gidenlerin Arkasından Bu Kadar Ağlıyorum?
Neden Ben Bu
Hayatı Kurallarına Göre Oynayamıyorum?
Bugün Yüreğime "Dur" Dedim... İlk
Defa Kızdım Ona!
Peki
Dinleyen Kim? Yüreğim Rüzgardan da Hırçınmış Meğer...
İçimde Anlamsız Bir Acı... Boğazımda
Düğümlenen Kelimeler Yanımda Sadece!
Birde
Sahteliklerin Arkasından Döktüğüm Gözyaşlarım...
Oysa Ben
Hayatı Kolay Bilenlerdendim!
"Yılmakta
Ne Savaşırım" Derdim...
Ama
Yapamıyorum Allah'ım...!
Kendime
Karşı Savaşamıyorum...
Deniyorum
Ama Olmuyor Artık!
O Kadar
Yorgun ki Bedenim ve O Kadar Çaresizki Aynada Baktığım Yüz...
Bağırdım Bugün... Döktüm İçimi, Fakat Duyan
Olmadı...
Ağladım
Bugün Saatlerce Artık Gözyaşım Bile Kalmadı, Fakat Gören de Olmadı
Gözyaşımı
Silip Ağlama Diyen de...
Bir Soru Sorsam;
Acaba Yaşam
mı Benden Sıkılan?
Yoksa Ben
miyim Yaşamdan Sıkılan...?!
Yorumlar
Yorum Gönder